Malus sieversii

To dzika jabłoń pochodząc z gór Azji Środkowej, a dokładnie z terenów południowego Kazachstanu, wschodniego Uzbekistanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, północnego Afganistanu oraz z części Chin. Badania naukowe wykazały iż jest ona jedynym przodkiem wszystkich odmian jabłoni domowej, co oznacza, że dała ona początek wszystkim odmianom jabłoni uprawnych. Po raz pierwszy została opisana w roku 1833 przez niemieckiego przyrodnika Carla Friedricha von Ledebour jako Pyrus sieversii.

Jest to średniej wielkości drzewo dorastające do 5-12 m wysokości, wyglądem bardzo przypominające jabłoń domową. Jej owoce są bardzo duże, największe spośród wszystkich gatunków jabłoni, dorównują nawet wielu nowym odmianom, osiągając do 7 cm średnicy. W przeciwieństwie do innych gatunków i odmian liście tej jabłoni jesienią przebarwiają się na czerwono. Gatunek ten podobnie jak inne gatunki jabłoni cechuje się dość dużą odpornością na mróz oraz choroby i w ostatnich latach był wykorzystywany w programach mających na celu wyhodowanie odmian, które mogłyby z powodzeniem rosnąć w klimacie nieodpowiednim dla Malus domestica, a szczególnie takich, które odznaczałyby się większą mrozoodpornością. Niestety, mimo swych zasług dla miłośników jabłoni, gatunek ten jest obecnie bardzo rzadki, jeśli nie powiedzieć – wymierający.