Pinus nigra

Sona czarna występuje w górach Europy środkowej i Południowej oraz Azji Mniejszej. Rośnie głównie na glebach wapiennych, suchych i ciepłych. Sosna czarna jest bardzo dekoracyjnym drzewem. Dorasta do 20-25 m. wysokości (rzadko do 45m) i 8-15 metrów szerokości. W młodym wieku korona jest szeroko stożkowata lub lekko jajowata. Gałęzie są mocne i masywnie zbudowane, rosną od samego dołu pnia w regularnych nibyokółkach. Z wiekiem korona staje się coraz bardziej rozłożysta, z tego też względu potrzebuje dość dużo miejsca wokół.

Sosna czarna posiada głęboko spękana korę. Jest ciemnobrązowa (prawie czarna). Łuszczy się ciemnymi płatkami z jaśniejszymi rysami. Drzewo zimozielone. Posiada po dwie igły w okółku ( sosna dwu igielna). Igły są ciemnozielone długości 8. 16 cm. Największe igły występują u podgatunku austriackiego.

Jest rośliną jednopienną, oznacza to iż na jednym drzewie występują zarówno kwiaty męskie jak i żeńskie. Kwiaty męskie są wałeczkowate do 3 cm długości. Występują w pęczkach w całej koronie. Kwiatostany żeńskie występują po 1-4 tylko w górnej części korony. Kwitnie w maju- czerwcu. Szyszki dorastają do 9 cm długości. Jasnobrązowe. Nasiona dojrzewają w drugim roku. Puste szyszki samoistnie opadają wiosna na ziemię. Sosna czarna najlepiej czuje się na stanowiskach słonecznych, dlatego tylko tam powinna być sadzona. Woli gleby przepuszczalne, niezbyt wilgotne. Nie znosi gleb ciężkich i zbitych.

Zastosowanie: ze względu na swą wytrzymałość na suszę i na klimat miejski polecana jest do nasadzeń osiedlowych, i parkowych w centrach miast. Doskonale znosi zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe. Czasem ale obecnie coraz rzadziej stosowana do nasadzeń leśnych, wykorzystywana do rekultywacji biologicznej na terenach poprzemysłowych. Nie jest polecana do małych ogrodów gdyż korona z wiekiem szeroko rozrasta się. W większych ogrodach zaleca się sadzić ją samotnie, aby uwydatnić piękny pokrój.