Picea abies ‘Eremita’

Przedziwna odmiana, o zaburzonym planie budowy. Wytwarza pędy krępe, grube, często staśmione, podobnie igły na pędach tej odmiany – często łączą się, są krótkie i grube. Cała roślina przypomina nieco inne formy, takiej jak monstrosa czy cristata, jakie można spotkać u wielu gatunków roślin zarówno liściastych, jak i iglastych. Pokrój drzewa jest pionowy, w zarysie stożkowaty aczkolwiek nieregularny, często korona rozszerza się nieco, później ku górze zwęża, by znów poszerzyć się znacznie. Wśród pędów rozrzucone są wszędzie staśmienia, nieregularne rozgałęzienia i tworzone przez nie ‘zawijasy’ i zgrubienia konarów.

Mimo unikatowego wyglądu wymagania są praktycznie takie same jak dla świerka pospolitego, czyli gleby powinny być nieco żyźniejsze, przepuszczalne, stale umiarkowanie wilgotne. Słabo znosi dłuższe susze, traci wtedy na atrakcyjności, a w razie nadmiernego przesuszenia bryły może po prostu zginąć. Docelowe rozmiary można podać w dużym zakresie, 3 – 5 metrów wysokości, czasem więcej, przy szerokości korony dochodzącej do 2, 5 – 3 metrów. Mimo, iż jest to odmiana znana od dawna, sadzona jest dosyć rzadko, głównie z powodu słabej dostępności w polskich szkółkach. Obecnie można ją znaleźć już częściej, stąd rośnie ilość ogrodów gdzie można ją spotkać. Świetnie wygląda na jednorodnym tle zbudowanym z innych roślin, nadaje się do większych ogrodów skalnych, ładnie także prezentuje się w pobliżu wody. W pełni mrozoodporny, nie wymaga okrywania nawet w trakcie surowych zim!