Euonymus alatus

W Polsce potocznie nazywany “Płonącym krzewem” który przywędrował do nas z Dalekiego wschodu(północne Chiny, Japonia). Odmiana wolno rosnąca która osiąga około 2-3m wysokości i prawie 1m szerokości. Pędy są sztywne wzniesione prawie nie da się ich wygiąć. Pokryte są na przemian zdrewniałymi skrzydełkami które szczególnie zimą zasługują na ich wyeksponowanie (Można dookoła rośliny rozsypać biały kamień). Właśnie stąd pochodzi nazwa gatunku oskrzydlona. Kwiat mało widoczny ukryty w śród liści koloru żółto zielonego pojawiające się w maju. Na uwagę zasługują również owoce trzmieliny z kanciastych pomarańczowych torebek wysuwają się brązowe nitki, które już z daleka zwracają na siebie uwagę. Zimą owoce wyglądają niezwykle efektownie. Jednakże największym walorem tej rośliny są liście. Wiosną i latem zielone, okrągłe niepozorne. Natomiast jesienią przybierają kolor ognistej czerwieni, z daleka ma się wrażenie iż krzew płonie. Niezwykłym atutem jest również że po przymrozkach gdy opadną liście na krzewie nadal pozostają barwne owoce. Znawcy uważają, że jesienią trzmielina oskrzydlona najlepiej prezentuje się w ogrodzie. Roślina preferuje miejsce nasłonecznione jak i pół cieniste gleba powinna być wilgotna. Krzew jest odporny na szkodniki jak i choroby dlatego tak dobrze nadaje się na nasadzenia miejskie. Roślina całkowicie mrozoodporna. Trzmielina doskonale nadaje się do niewielkiego przydomowego ogródka, można ją sadzić w klombach lub większych donicach. Pędy mogą stanowić jeden z elementów kompozycji bukietowej.